أحدث المقالات
آمریکا در حرف و عمل از اسرائیل میخواهد که پس از حمله ایران، خویشتنداری کند/ تلآویو احتیاط را در دستور کار دارد
بنیامین فریدمن، مدیر اندیشکده اولویت های دفاعی در واشنگتن، می گوید که اسراییلی ها خواهان درگیر شدن در یک رویارویی تلافی جویانه در برابر ایران نیستند، بنابراین ممکن است فضایی برای احتیاط وجود داشته باشد. ممکن است بگویند پاسخ می دهیم اما سپس در همان سطحی عمل کنند که سالها علیه ایران عمل کرده اند، مثل هدف گرفتن افسران سپاه پاسداران و ترور دانشمندان هسته ای ایران.
سفیر ایران در رم مواضع تهران درباره تحولات منطقه را درگفتگوبا شبکه دولتی ایتالیا تبیین کرد
لندن–ایرنا – سفیر ایران در «رُم» در گفتگو با شبکه ۳ تلویزیون دولتی ایتالیا (Tg۳) ضمن تبیین مواضع کشورمان پیرامون تحولات جاری منطقه، تصریح کرد که اقدامات تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی و ناتوانایی نهادهای بینالمللی برای جلوگیری از گسترش دامنه درگیریها، بیم آن را به وجود آورده است که منطقه در آستانه تحولات غیرقابل پیش بینی قرار گیرد.
چشمانداز سیاسی مبهم بحران اوکراین
مرتضی مکی در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی ادامه داد: «تلاش مسکو بر این استوار است که با حفظ سایه جنگ بر اوکراین بتواند حداکثر امتیاز را از دولتهای غربی در خصوص به رسمیت شناختن خطوط قرمز روسیه و جلوگیری از توسعه ناتو به جمهوریهای شوروی سابق بگیرد.»
مکی با بیان اینکه واکنش دولتهای اروپایی و آمریکا و دولت اوکراین نسبت به این بحران قابلتامل است، توضیح داد: «دولت آمریکا سعی دارد ضمن مخالفت با دادن هرگونه امتیازی به روسیه صفآرایی نظامی مسکو در مرزهای اوکراین را به چالش بکشد و با تحریک روسیه، این کشور را در تله اوکراین گرفتار کند.»
به گفته این کارشناس این در حالی است که در صورت مداخله نظامی روسیه در اوکراین، شاید مسکو در کوتاه مدت دستاوردهایی کسب کند، ولی در میانمدت و بلندمدت ابزار نظامی روسیه به اندازهای نیست که بتواند از این قدرت برای مقابله با توسعه نفوذ ناتو در اوکراین استفاده کند.
وی افزود: «لذا به احتمال زیاد درصورت آغاز جنگ، شاید روسیه مجبور شود با دادن تلفات بسیار از خاک اوکراین خارج شود.»
کارشناس مسائل اروپا با بیان این که دولتهای اروپایی موضع متفاوتی نسبت به آمریکا دارند، گفت: «کشورهای آلمان و فرانسه به شدت مخالف تحریک روسیه به اقدام نظامی در اوکراین هستند؛ چرا که تبعات هرگونه مداخله نظامی در اوکراین متوجه دولتهای اروپایی خواهد بود.»
وی ادامه داد: «حدود 40 درصد گاز کشورهای اروپایی از روسیه تامین میشود، لذا هر گونه اختلالی در روند صادرات گاز روسیه به اروپا با توجه به افزایش 6 برابری قیمت گاز در کشورهای اروپایی طی یک سال گذشته مخاطراتی را برای دولتهای اروپایی به دنبال خواهد داشت.»
این کارشناس تاکید کرد همچنین موج مهاجرانی که از اوکراین به سمت اروپا سرازیر خواهد شد، دغدغه دیگر دولتهای اروپایی از افزایش تنش و جنگ در اوکراین است. ضمن اینکه در صورت حمله نظامی روسیه به اوکراین، قدرت و توانایی دولتهای اروپایی در پیشبرد سیاست خارجی و امنیتیشان به چالش کشیده خواهد شد و مجبور به پیروی از سیاست تهاجمی آمریکا در مواجهه با روسیه خواهند بود؛ مسئلهای که بر خلاف خواست دولتهای اروپایی به خصوص فرانسه و آلمان است که به دنبال ترتیبات مستقل امنیتی در اروپا هستند.
مکی درباره سیاست دولت اوکراین در این بحران نیز گفت: «با توجه به این که دولت کیف سیاست همگرایی با غرب را در پیش گرفته است به نظر میرسد که بیشتر در چارچوب سیاست خارجی آمریکا خود را هماهنگ میکند و از رویکردهای محتاطانه و محافظهکارانه دولتهای اروپایی به ویژه آلمان بسیار ناخرسند است؛ ولی دولت اوکراین به دلیل همکاریهای اقتصادی و تجاری گستردهای که با این دولتها دارد و تلاش برای پیوستن به اتحادیه اروپا چارهای جز همسویی و همراهی با دولتهای اروپایی ندارد.»
وی در خصوص نقش شورای امنیت و در پاسخ به این پرسش که آیا شورای امنیت میتواند راهکاری برای بحران اوکراین ارائه دهد، تشریح کرد: «با توجه به عضویت دائم روسیه در شورای امنیت سازمان ملل به نظر نمیرسد نهادهای بینالمللی و منطقهای چون شورای اروپا بتوانند نقش موثری در جهت کاهش تنش و بحران اوکراین ایفا کنند و هرگونه صدور پیشنویس، قطعنامه یا جلسات شورای امنیت بیشتر جنبه سیاسی و روانی دارد که متوجه دولت روسیه است.»
این کارشناس درباره آینده تنشها نیز گفت: «با توجه به اینکه بحران اوکراین نتیجه یک سری تحولات پس از فروپاشی شوروی در سه دهه گذشته است و ژئوپلیتیک منطقه در حال تغییر است به نظر نمیرسد با در نظر گرفتن مسائل در آینده نزدیک شاهد کاهش سطح تنش و بحران باشیم.»
وی درباره پیشینه روابط اوکراین و روسیه توضیح داد: «اوکراین برای 12 قرن در فرهنگ، زبان و نژاد روسیه آمیخته شده است؛ دو جنگ بزرگ روسها علیه ناپلئون و نازیها در این کشور بوده است. در دوره جنگ سرد، برلین خط حائل میان بلوک شرق و غرب بود. پس از فروپاشی شوروی نیز اوکراین به خط حائل میان روسیه و غرب تبدیل شد. روسیه تا سال 2014 تلاش کرد تا با تقویت جناح طرفدار مسکو در هیئت حاکمه اوکراین با توسعه و همگرایی جریان طرفدار غرب در اوکراین مقابله کند. اما در سال 2014 یوکانوویچ در موقعیتی قرار گرفت که بین امضای قرارداد همکاری با روسیه و یا اتحادیه اروپا، مسکو را انتخاب کرد. اینجا بود که جریان طرفدار غرب در اوکراین علیه یوکانوویچ حامی روسیه، کودتا انجام دادند و این سیاست واکنش کرملین در الحاق شبهجزیره کریمه به خاک روسیه و شورش روستبارها را در شرق اوکراین به دنبال داشت.»
وی در ادامه گفت: طی هفت سال اخیر دولت غربگرای اوکراین به شدت سیاست همگرایی با غرب را در پیش گرفته است و ما شاهد گسترش همکاریهای اقتصادی چهاربرابری اوکراین با دولتهای اروپایی نسبت به قبل از سال 2014 هستیم.
به گفته این کارشناس، درخواست اوکراین برای عضویت در پیمان ناتو و مانورهای ناتو در دریای سیاه در سالهای اخیر، ولادیمیر پوتین را بر آن داشت تا از ابزار قدرت نظامی روسیه برای مقابله با توسعه ناتو به اوکراین استفاده کند.
مکی در نهایت درباره چشمانداز این بحران توضیح داد: «با توجه به اهداف و انتظاراتی که پوتین از صفآرایی نظامی در مرزهای اوکراین دارد و مقاومتی که از سوی دولت آمریکا و برخی دولتهای اروپایی در برابر این خواست و انتظار روسیه شاهد بودیم، احتمال کاهش تنش در بحران اوکراین در آینده نزدیک خیلی کم خواهد بود؛ چرا که هر گام به عقب از سوی کرملین، به منزله شکست برای این کشور در جلوگیری از سیاست مهار ناتو در مرزهایش خواهد بود.»
0 Comments