حسین آجرلو در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی اظهار داشت: «در این خصوص شاهد بودیم که در چند سال اخیر، چه آقای حسان دیاب و چه آقای سعد حریری موفق به تشکیل دولت نشدند که به نظر می‌رسد این مسئله، هم برخی دلایل داخلی و هم برخی دلایل خارجی را شامل می‌شود.»

وی ادامه داد: «نخستین عوامل، عوامل داخلی است؛ زیرا مشکلات اقتصادی لبنان در چند سال اخیر در پی برخی عوامل ازجمله تحریم‌های بین‌المللی علیه برخی گروه‌های لبنانی مانند حزب‌الله و به‌ویژه تحریم‌ دولت سوریه بر اساس قانون سزار تشدید شده است. باید توجه داشته باشیم که بخش عمده تجارت لبنان با دولت سوریه است و به‌جز فلسطین اشغالی تنها همسایه لبنان، دولت سوریه است.»

این کارشناس همچنین به شیوع بیماری کرونا و آثار آن بر اقتصاد لبنان و انفجار بندر بیروت اشاره‌کرده و گفت این عوامل نیز در بحرانی‌تر شدن شرایط لبنان تأثیر داشت.

به گفته آجرلو، افتراق سیاسی در لبنان نیز ازجمله مسائل مهم و اثرگذار در بحران سیاسی این کشور به شمار می‌رود. وی در این رابطه گفت: «بعد از جنگ داخلی، در حال حاضر این افتراق سیاسی به نقطه اوج خود نزدیک شده است.»

این کارشناس با اشاره به اینکه لبنان اکنون تحمل جنگ داخلی را ندارد تأکید کرد: «لذا این افتراق بین جریان‌های سیاسی به سمت یک بحران رفته و به بن‌بست‌های سیاسی منجر شده است.»

آجرلو همچنین توضیح داد: «افتراق سیاسی بین میشل عون و سعد حریری به‌عنوان دو بازیگر اصلی تشکیل دولت که باید با هم همکاری داشته باشند نیز مزید بر علت شده است»

وی عامل مهمی که می‌تواند منجر به تشکیل کابینه در لبنان شود را تفاهم تقریبی اکثر گروه‌های سیاسی لبنان عنوان کرد و گفت: «به نظر می‌رسد سعد حریری نه‌فقط با رئیس‌جمهور بلکه با اکثر جناح‌ها بر سر تشکیل دولت اختلاف دارد و به دنبال این است که از فضا و بن‌بست‌های سیاسی استفاده کرده و مهره‌های مدنظر خود را بدون توافق کلی در کابینه بگنجاند.»

آجرلو ادامه داد: «این در حالی است که اکثریت پارلمان لبنان در اختیار نیروهای طرفدار ۸ مارس است و سعد حریری به‌عنوان یکی از نیروهای ۱۴ مارس از پشتوانه سیاسی برخوردار نیست بلکه تحولات منطقه‌ای باعث شده که ایشان به‌عنوان نخست‌وزیر مکلف انتخاب شود.»

این کارشناس در خصوص دلایل بین‌المللی نیز توضیح داد: «لبنان از دیرباز همواره محل کشمکش قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی بوده است؛ به‌خصوص در شرایط فعلی، بازیگران در این کشور بسیار نقش‌آفرین هستند.»

وی با اشاره به اینکه به نظر می‌رسد سطح اختلافات بین بازیگران بین‌المللی بر سر لبنان عمیق‌تر شده است ادامه داد: «همین شکاف‌ها و اختلافات مانع از توافق قدرت‌های بزرگ در موضوع لبنان شده است. این در حالی است که درگذشته لبنان در یک نقطه‌ای برای عبور از بحران و تشکیل کابینه به نتیجه می‌رسید اما اکنون شکاف‌ها بیش از آن است که به‌سادگی از این مرحله عبور کنند.»

آجرلو تأکید کرد: «یک نویسنده فلسطینی به‌درستی لبنان را میدان خاورمیانه توصیف کرده است؛ زیرا دعواهای منطقه‌ای و بین‌المللی در لبنان بروز و ظهور پیدا می‌کند.» وی ادامه داد اگر در لبنان دولت تشکیل شود نشان‌دهنده آن است که امکان توافق بین قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی وجود دارد اما اگر برای تشکیل دولت به تفاهم نرسند بیانگر یک بحران عمیق در منطقه است.

این کارشناس مسائل خاورمیانه اظهار داشت: «کارشکنی‌های شدید عربستان سعودی و امارات متحده عربی از یک‌سو و فعال شدن ایالات‌متحده آمریکا برای جلوگیری از حضور نیروهای نزدیک به جمهوری اسلامی ایران به‌ویژه حزب‌الله لبنان در کابینه بیانگر عمق اختلافات منطقه‌ای و بین‌المللی است که بحران سیاسی در لبنان را تشدید کرده است.»

وی ادامه داد: «در سطح منطقه نیز تنش‌ها بین تهران و ریاض تشدید شده و اغلب توافقات به بن‌بست رسیده است.»

آجرلو همچنین با اشاره به تلاش‌های دولت فرانسه برای حل بحران سیاسی در لبنان گفت: «البته این تلاش‌ها نیز در راستای اهداف عربی-غربی قرار دارد و دور کردن حزب‌الله از قدرت همچنان در دستور کار است منتها با یک شیوه تدریجی‌تر.»

این کارشناس مسائل خاورمیانه تأکید کرد که به نظر می‌رسد طرح فرانسه نیز مقبول طرفین نیست.

وی در پایان گفت حتی اگر اخباری مبنی بر تشکیل دولت لبنان منتشر شود به دلیل فضای داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی، دولتی ضعیف و بدون ‍پشتوانه خواهد بود. چراکه شرایط لبنان چه در داخل چه در عرصه منطقه بسیار حساس است و همین مسئله، تشکیل دولتی که بتواند چالش‌های عمیق لبنان در عرصه اقتصادی، سیاسی و اجتماعی را حل‌وفصل کند دور از دسترس کرده است.