جدیدترین مطالب

آیا مقدمات صلح پایدار در قفقاز فراهم می شود؟

آیا مقدمات صلح پایدار در قفقاز فراهم می شود؟

رسول اسماعیل زاده دوزال در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با توجه به تحلیل ها و گزارش ها و موضع گیری های اخیر پیش بینی می شود در صورتی که دو کشور با یک توافق منطقی و مبتنی بر اصول بین المللی و لحاظ منافع همه کشورهای درون قفقازی و همسایگان قفقاز مانع ورود و دخالت قدرت های بیگانه شوند، این توافق پایدار بستر مناسبی برای صلح دائمی در قفقاز خواهد بود.
Loading

أحدث المقالات

وتوی روسیه به نفع پیونگ یانگ؛ قدرت‌های بزرگ باید از خفه کردن کره شمالی دست بردارند

روسیه روز جمعه اعلام کرد که قدرت‌های بزرگ به رویکرد جدیدی در قبال کره شمالی نیاز دارند و ایالات متحده و متحدانش را به تشدید تنش‌های نظامی در آسیا و تلاش برای «خفه کردن» این کشور منزوی متهم کرد.

Loading

واکاوی تمایل طالبان برای مشارکت در قدرت

۱۳۹۹/۰۳/۲۴ | خبر تاپ, سیاسی, گفتگو

شورای راهبردی آنلاین – گفتگو: یک تحلیلگر تحولات افغانستان با تأکید بر اینکه مواضع اخیر طالبان، نوعی انعطاف در مواضع گذشته این گروه را نشان می‌دهد، گفت: اگر قرار باشد در روند صلح افغانستان توافقی میان دولت و طالبان ایجاد شود، حتماً روند ادغام طالبان در جامعه باید با تدبیر و درایت لازم موردتوجه جدی دولت و حکومت این کشور قرار گیرد.

محمدرضا عسگری مورودی در گفتگو با سایت شورای راهبردی روابط خارجی با بیان اینکه پس از چند ماه کشمکش میان اشرف غنی و عبدالله عبدالله توافق‌نامه تشکیل دولت مشارکتی میان آن‌ها به امضا رسید، خاطرنشان کرد: تردیدهایی درباره کارآمدی این توافق‌نامه در فضای سیاسی افغانستان وجود دارد، چراکه دولت قبلی که با عنوان دولت وحدت ملی با حضور اشرف غنی و عبدالله تشکیل شده بود، با مشکلات عدیده‌ای مواجه شد.

وی افزود: البته باید در نظر داشت این بار در دولت مشارکت ملی برخلاف دولت قبل، تقریباً ابعاد و جزئیات تشکیل دولت مشخص‌شده و گفته می‌شود که آقای عبدالله در 50 درصد عزل و نصب‌های مقامات ملی و محلی نقش دارد و حتماً فرایند انتخاب و معرفی وزیران پیشنهادی به مجلس نمایندگان افغانستان هم باید در توافق میان دو طرف صورت گیرد.

این کارشناس مسائل افغانستان با وجود مشخص بودن جزئیات و ابعاد مختلف مشارکت در دولت تردیدها درباره موفقیت آن را قابل‌توجه دانست و گفت: ممکن است با آغاز به کار دولت مشارکتی برخی اختلافاتی که در دولت قبل میان آقای اشرف غنی و عبدالله وجود داشت، مجدداً بروز کند.

 

شکل‌گیری گفتگوهای بین الافغانی مهم‌ترین موضوع در فضای سیاسی

عسگری بحث چگونگی مشارکت طالبان در قدرت را ازجمله چالش‌های مهم دولت مشارکت ملی در افغانستان عنوان کرد و ادامه داد: شکل‌گیری گفتگوهای بین الافغانی تا رسیدن به مشارکت طالبان پس از توافق دوحه میان طالبان و آمریکا، مهم‌ترین موضوع در فضای سیاسی افغانستان است. البته موضع‌گیری سخنگوی طالبان در موردتوافق آقای عبدالله و غنی درباره تشکیل دولت مشارکت ملی نشان می‌دهد طالبان هم از این توافق رضایتی ندارد و این توافق را بی‌فایده دانسته و تنها راه عبور از بحران سیاسی را منوط به اجرای توافق دوحه میان طالبان و آمریکا دانسته است.

وی با اشاره به آزادی شماری از زندانیان طالبان توسط دولت بر اساس توافق‌نامه‌های میان آمریکا و طالبان، گفت: مهم‌ترین نکته مبهم و مشکل‌آفرین این توافق، قبل از برگزاری مذاکرات بین الافغانی، آزادی همه زندانیان طالبان و فراهم شدن زمینه مشارکت طالبان در ساختار سیاسی افغانستان است. البته اگر قرار باشد در روند صلح افغانستان توافقی میان دولت افغانستان و طالبان ایجاد شود حتماً موضوع روند ادغام طالبان در جامعه افغانستان باید با تدبیر و درایت لازم موردتوجه جدی دولت افغانستان و حکومت این کشور قرار گیرد.

 

تمایل طالبان برای مشارکت با سایر گروه‌ها در قدرت

این کارشناس مسائل افغانستان با اشاره به شرط دولت افغانستان مبنی بر اینکه آزادی دیگر زندانیان طالبان به کاهش خشونت‌ها و آمادگی آن‌ها برای پیوستن به روند صلح وابسته است، تأکید کرد: ادغام طالبان در بخش‌های مختلف به‌ویژه در عرصه سیاسی و نظامی دو کار ویژه‌ای است که فراروی دولت افغانستان قرار دارد. درعین‌حال اعضای ارشد و سران گروه طالبان بعدازاینکه تقریباً نزدیک به دو دهه گذشته در برپا کردن امارت اسلامی به‌عنوان هدف غایی خود از جنگ در افغانستان ناکام بودند، تمایل زیادی دارند که در غالب مشارکت با دیگر گروهای قومی، سیاسی و مذهبی در افغانستان دولت این کشور را تشکیل دهند.

عسگری همچنین به مواضع معاون سیاسی رهبر طالبان اشاره کرد که گفته بود نیروهای این گروه مدافع ساختار دولت آینده خواهند بود و برای صلح، امنیت و ثبات دولت آینده کار خواهند کرد و نیروی نظامی‌شان نیروی واقعی همه افغان‌ها است و افزود: به نظر می‌رسد آن‌ها تمایل دارند در مناصب انتصابی و یا انتخابی در افغانستان قرار گیرند و بتوانند در صحنه سیاسی افغانستان نقش ایفا کنند. البته دولت فرینی کنند و البته باید در عرصه نظامی افغانستان هم باد توجه داشته باشد که بلاتکلیف ماندن نیروهای مسلح طالبان می‌تواند شبح بزرگی بر فضای امنیت در افغانستان باشد، به همین جهت باید دولت افغانستان زمینه‌ای را فراهم کند که نیروهای مسلح طالبان به نحو قابل کنترلی در نیروهای مسلح افغانستان ادغام شود. البته باید سازوکارهایی را فراهم کند تا مجدداً نیروهای وابسته با طالبان با پیوستن به صفوف ارتش افغانستان در صف مخالفین دولت افغانستان قرار نگیرند.

 

بروز نوعی انعطاف در مواضع طالبان

وی با تأکید بر اهمیت نقش‌آفرینی دولت مشارکت ملی و لزوم کاهش تنش‌ها برای ایجاد زمینه گفتگو با طالبان اضافه کرد: باید در نظر داشت مجموع مواضع اخیر طالبان، نوعی انعطاف در مواضع گذشته این گروه را نشان می‌دهد. به‌هرحال از سال 2001 که حکومت طالبان شکست خورد، در نزدیک به دو دهه گذشته، آن‌ها نتوانسته‌اند توانایی خود را بازیابی کنند و بتوانند موضوع برپایی امارت اسلامی را محقق کنند.

عسگری گفت: با فرسایشی شدن جنگ در افغانستان، تحلیل رفتن توان نظامی – تسلیحاتی و مالی طالبان به نظر می‌رسد این گروه به این نتیجه رسیده که باید به‌جای تمامیت‌خواهی باید با همراهی و همکاری با دیگر گروه‌ها بتواند بخشی از قدرت را در اختیار بگیرد و در فضای سیاسی اجتماعی و فرهنگی افغانستان کنشگری کند.

0 Comments

یک دیدگاه بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *