جدیدترین مطالب
أحدث المقالات
بازگشت جهانی روسیه؛ یک چارچوب تحلیلی
پائول استرونسکی و ریچارد سکولسکی تحلیلگران بنیاد کارنگی درگزاشی تحلیلی می نویسند، از سال 2012، روسیه فعالیتی پیچیده، با منابع مالی کافی و تا به امروز موفق را به منظور گسترش نفوذ جهانیاش به هزینه آمریکا و کشورهای غربی انجام دادهاست. مسکو مجموعهای از اهداف را پی گرفتهاست: اهدافی همچون مشوش جلوهدادن دمکراسی و تضعیف نظم بینالمللی لیبرالِ تحت رهبری آمریکا، بویژه در مناطقی که به طور سنتی تحت نفوذ آمریکا قرار دارد؛ ایجاد اختلاف بین نهادهای سیاسی و امنیتی غربی؛ نمایش بازگشت روسیه به عنوان یک ابرقدرت جهانی؛ تقویت مشروعیت داخلی ولادیمیر پوتین؛ و گسترش منافع بازرگانی، نظامی و انرژی روسیه.
اگرچه اقدامات روسیه در حوزه سیاست خارجی اغلب فرصتطلبانه است، این کشور به طور فزایندهای در پی تشکیل جهان چندقطبی است که خود در آن نقش برجستهتری داشته باشد. تشکیلات امنیت ملی روسیه در سطحی گسترده از این هدف و دسترسی بینالمللی حمایت می کند؛ امری که احتمالا پایدارترین ویژگی سیاست خارجی روسیه باقی خواهد ماند. واشنگتن و متحدانش باید اقدامات روسیه را بادقت و مورد به مورد ارزیابی کنند و در صورت لزوم، واکنش هماهنگ نشان دهند.
دستورکار بینالمللی کرملین
- مسکو برای اعمال نفوذ و گسترش جای پای بینالمللی خود به ابزار نسبتاً کمهزینه دیپلماتیک، نظامی، اطلاعاتی، سایبری، تجاری، اقتصادی و انرژی تکیه زدهاست.
- مسکو بر روی اقدامات اشتباه و افزایش احساسات ضدتشکیلاتی در اروپا و شمال آمریکا سرمایهگذاری کردهاست.
- روسیه احتمالا به تلاش خود برای پر کردن خلا قدرت جهانی ناشی از سیاست خارجی ترامپ مبنیبر «اول آمریکا» ادامه خواهد داد.
پیامدها بر سیاست خارجی آمریکا
ساماندهی واکنشی موثر به فعالیتهای جهانی روسیه چالشبرانگیز خواهد بود. برای تحقق این امر، سیاستگذاران آمریکا باید چهار نکته اساسی را در نظر بگیرند:
- چگونه اقدامات روسیه بر منافع و اهداف سیاست خارجی آمریکا تاثیر میگذارد؟ در برخی زمینهها، فعالیتهای روسیه به منافع آمریکا آسیب زدهاست، ولی در مناطق دیگر تاثیر آن بیشتر نمادین بودهاست تا ماهوی. فعالیتهای روسیه را نباید با موفقیتش اشتباه گرفت.
- محاسبه هزینه و فایده. رویکرد روسیه نتایج مختلفی داشتهاست. سرمایهگذاریاش در خاورمیانه به خوبی جواب دادهاست. ولی اقداماتش در اروپا دولتهای غربی را وادار به مقابله کردهاست. آنچه مشخص است این است که مسکو نسبت به غرب منابع کمتری دارد، ازجمله اینکه مشکلات داخلیاش بیشتر از غرب است و همچنین متحدانش کمتر از متحدان غرب هستند.
- پرهیز از افراط در واکنش. اینطور نیست که تمامی فعالیتهای روسیه نظم بینالمللی به رهبری آمریکا یا امنیت این کشور را تهدید کند. حداقل، واشنگتن و متحدانش باید تاکتیکهای روسیه را افشا سازند. زمانی که منافع حیاتی آمریکا و متحدانش مورد تهدید قرار میگیرد و وقتی که واشنگتن ابزارهای پایدار و واقعگرایانه برای خنثیسازی بلندپروازیهای مسکو دارد بدون اینکه شرایط را وخیم نماید، واکنشهای قویتری لازم است.
- بهرهگیری از مشارکت و پرهیز از بکارگیری یک رویکرد تکنسخهای و تکسایز. هیچ راهحلِ الگویی برای مقابله با ماجراجویی روسیه وجود ندارد. واشنگتن نباید به تنهایی بار مقابله با ماجراجویی روسیه را به دوش بکشد، بلکه باید استراتژیهای مناسب با همکاری دیگر کنشگران برای مقابله، مهار و در صورت لزوم به عقب راندن عملیات نفوذی روسیه تدوین کند.
متن پی دی اف این تحلیل را اینجا دریافت کنید
0 Comments