جدیدترین مطالب
أحدث المقالات
نگاه اروپایی؛ یک معامله خوب با ایران و فراتر از آن
رابرتو توسکانو و اما هوپر در مقالهای که در مجله چاپ اندیشکده اسپانیایی مرکز روابط بینالملل بارسلونا (CIDOB) منتشر شد، نوشتند: توافق هسته ای ایران نه تنها به خودی خود حایز اهمیت است، بلکه ممکن است مشخص شود که یک آزمون مهم برای تحولی اساسی در جهتگیری سیاست خارجی مشترک اتحادیه اروپاست. در عین حال ممکن است این توافق آزمونی برای انسجام و استحکام دولت های عضو و نیز قدرت اتحاد اروپا با آمریکا نیز باشد.
واکنش اروپا چه بوده و باید چه کند؟
در ابتدای مسیر مساله هسته ای تهران، مخاطبان ایران، آمریکایی ها نبودند، بلکه سه کشور اروپایی بودند. بحث بر سر اینکه آیا باید این سه کشور E3 (سه کشور اروپایی) نامیده شوند یا EU3 (سه کشور عضو اتحادیه اروپا) موضوعی اساسی را روشن کرد: نقش کمرنگ اتحادیه اروپا.
امروز که مذاکرات بیش از 10 سال است ادامه یافته، نقش اتحادیه اروپا و نماینده عالی آن ارتقا یافته است. با وجود برجستگی نقش آمریکا، اما نباید سهم اروپا را در زمان بررسی نقش بازیگران در توافق لوزان نادیده گرفت.
اکنون برای اروپا مساله این است که چطور سیاستی فعال را در دوره بعد از لوزان تدبیر کند.
همگرایی تدریجی دولت اوباما با رویکرد اروپا در قبال ایران و انعطاف در موضع ایران در مذاکرات، به مذاکره کنندگان اجازه داد بر آنچه که موانع برطرف نشدنی به نظر می رسید، غلبه کنند.
قاطعیت و اتحاد به نفع اروپا خواهد بود
اروپا باید برای واشنگتن روشن سازد که قاطعیت و اتحاد ضرورتا به تعهد برای رسیدن به نتیجه نهایی ارتباط دارد و به هم خوردن معامله با ایران پیامدهایی به دنبال خواهد داشت که هم آمریکایی ها و هم اروپایی ها نفعشان در جلوگیری از آن است.
همان طور که نیویورک تایمز خاطرنشان کرده است: حتی اگر کنگره مانع از لغو تحریم ها توسط اوباما شود، سازمان ملل و اتحادیه اروپا تحریم هایی را که اعمال کرده اند، لغو و تصمیم آمریکایی ها را بی اثر می کنند.
بنابراین هم منافع اقتصادی ( که فقط برای رسیدن به یک نتیجه دیپلماتیک رضایتبخش قربانی شد) و هم چشم انداز تاثیر مثبت منطقه ای یک توافق، توضیح می دهند که چرا رسیدن به یک نتیجه مثبت در مساله هستهای ایران برای اتحادیه اروپا خیلی مهم است و باید واشنگتن را از این مساله کاملا آگاه کرد.
0 Comments