از نسل کشی آلمان در آفریقا چه می دانیم؟
دنیس زنگ و ویلیام کارتر در پژوهشی که اندیشکده مطالعات استراتژیک و بین المللی واشنگتن منتشر کرد، نوشتند: در دهه های قبل، وزارت دفاع آمریکا نقش مهمی در پیشبرد شبکههای رایانهای و فناوری ارتباطات داشت، در اواخر دهه 90 جنگهای “شبکه محور” را طراحی نمود که سه محور اساسیفیزیکی، اطلاعات و شناختی داشت تا از این طریق تبادل و همکاری اطلاعاتی گستردهتر شود.
اما امروزه ارتش آمریکا با استفاده از تلفنهای هوشمند تجاری به دنبال مجهز نمودن نیروهای خود است. اگرچه وزارت دفاع آمریکا نوآوری در حسگرها و سامانههای کنترل را دنبال می کند، اما نتوانسته فناوریهای اینترنت اشیاء را در فعالیتهای روزمره به کار گیرد تا کارآیی و اثر آنها را بالا برده و موجب صرفه جویی شود.
این پروژه در پی این است که ارتش بتواند با استفاده از اینترنت اشیاء، کارایی و موثر بودن را افزایش دهد. تحقیقات نشاندهنده شکاف بین سامانههای فنی اینترنت اشیاء در بخش نظامی و به کارگیری وسیع فناوریهای اینترنت اشیاء بود. یافته ها و توصیه های نگارندگان این پژوهش برگرفته از مصاحبه با مدیران صنعتی و دولتی و متخصصان موضوع است.
وضعیت کنونی اینترنت اشیاء در حوزه نظامی
به کارگیری فناوریهای مرتبط با اینترنت اشیاء توسط ارتش در درجه اول متمرکز بر برنامههای جنگی بود. فرماندهی، کنترل، ارتباطات، رایانه، اطلاعات، نظارت و سامانههای شناسایی، میلیونها حسگر را برای آگاهی بخشی به فرماندهان ارشد و سربازان حاضر در زمین و دریا و هوا در اختیار قرار می دهد.
اینترنت اشیاء همچنین کاربردهای غیرجنگی دارد، از جمله لجستیک دفاعی، شناسایی فرکانس های رادیویی، برچسب های ردیابی محمولهها. اینترنت اشیاء همچنین در موارد آموزشی مانند برنامههای شبیهسازی نیز مورد استفاده قرار میگیرد.
با این حال فاصله زیادی بین سامانههای موجود با آنچه که برای سامانههای نظامی اینترنت اشیاء برنامهریزی شده بود، وجود دارد. اطلاعات موجود اغلب ربطی به حسگرهای شبکه ندارد و بیشتر صورت دستی وارد شده اند. بسیاری از اطلاعات جمع آوری شده توسط شرکت های وزارت دفاع اصلا مورد تجزیه و تحلیل قرار نمی گیرند. در حالیکه ارزش اینترنت اشیاء که اطلاعات آن از طریق اتوماسیون جمع آوری شده به این است که می توان آنها را به سرعت به کار گرفت که اغلب هم از آن استفاده نمی شود.
مسائل امنیتی و امکان آسیب پذیری آنها در جنگ الکترونیک، مهمترین دلیل عدم به کارگیری اینترنت اشیاء در ارتش است. مقاومت در برابر تغییر، یک واقعیت است و ارتش از این قاعده مستثنی نیست. بخش خصوصی، اینترنت اشیاء را عاملی برای صرفهجویی میداند در حالی که نظامیان بودجههای زیادی را صرف میکنند و مایل به به کارگیری سامانههای جدید نیستند.
پیشنهادات
با وجود چالشهای مربوط به پذیرش اینترنت اشیاء، پتانسیل بالایی برای روزآمدسازی جنگ افزارها، استفاده از داده ها و اتوماسیون جهت حفظ جان سربازان و از طرف دیگر کاهش هزینه ها و افزایش کارایی وجود دارد. از جمله :
0 Comments