جدیدترین مطالب

ملت یمن علی رغم همه فشارها همچنان حامی فلسطین است

سید عبدالملک بدرالدین دبیرکل جنبش انصارالله یمن در سخنرانی خود با تاکید بر اینکه موضوع جنایت صهیونیست ها در غزه ننگی بر همه انسان هاست گفت : ملت یمن با وجود تمام فشارها تغییری در موضع اش در قبال فلسطین نداشته است . 

بدهی ۱۵ میلیارد پوندی شرکت آب انگلیس

گزارش‌های فاش شده نشان می‌دهد تیمز واتر بزرگترین شرکت آب انگلیس که یک چهارم جمعیت انگلیس از مشترکان آن هستند ۱۵ میلیارد پوند بدهی به بار آورده است.

سفر وزیر امور خارجه به ترکمنستان

حسین امیرعبداالهیان وزیر امور خارجه کشورمان در سفر به ترکمنستان خواستار توسعه همکاری‌های دوجانبه و منطقه‌ای میان دو کشور همسایه شد. مقامات ایران و ترکمنستان در جریان این سفر همچنین موانع موجود بر سر راه تقویت همکاری‌ها را نیز بررسی کردند.

Loading

أحدث المقالات

فلسطین در کانون بحث دیپلماتیک در سفارت ایران در مسکو

مسکو- ایرنا- مسائل فلسطین و منطقه در کانون بحث دیپلماتیک با حضور میخائیل باگدانوف نماینده ویژه رئیس‌جمهوری روسیه در امور خاورمیانه و تعدادی از سفیران کشورهای اسلامی در محل سفارت جمهوری اسلامی ایران در مسکو بود.

مکرون: به برزیل برای تولید زیردریایی هسته‌ای کمک می‌کنیم

تهران- ایرنا- امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه در مراسم به آب اندازی سومین زیردریایی دیزلی برزیل به نام «تونِلِرو» که طراحی آن توسط فرانسه انجام شده است، گفت: به برزیل برای تولید زیردریایی هسته‌ای کمک می‌کنیم.

Loading

استقلال راهبردی اروپا مستلزم همکاری سیاسی – دفاعی آلمان و فرانسه

شورای راهبردی آنلاین – رصد: هنگامی‌که آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان و امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، طی ویدئوکنفرانسی در 19 می، برنامه خود برای احیای اقتصادی را به اتحادیه اروپا ارائه کردند، اگرچه نتوانستند همانند هلموت کل و فرانسوا میتران در وردون، با هم دست بدهند، اما این دیدار رویدادی عمل‌گرایانه بوده و حتی کمی هم تکنوکرات به نظر می‌آمد.

جانا پاگلرین در یادداشتی که وب‌سایت شورای روابط خارجی اروپا آن را منتشر کرد؛ نوشت: بااین‌حال، این اقدام اساساً اقدامی تاریخی بود. به‌طور حتم، سال 1984 در وردون، میتران و کل در فکر آشتی آلمان- فرانسه پس از قرن‌ها جنگ بودند؛ اما امروز آلمان و فرانسه تنها به فکر همکاری در اروپا پس از سال‌ها رکود اقتصادی هستند. درواقع، مکرون و مرکل بالاخره به تکمیل اقدام مشترک خود نائل آمدند که زمینه را برای توافق اتحادیه اروپا در مورد برنامه مشترک احیای اقتصادی هموار ساخت. این توافق گامی مهم در پیشبرد سیاست داخلی اروپا محسوب می‌شود. اکنون سیاست خارجی اروپا به چنین اقدام بلندپروازنه ای نیازمند است.

کرونا ویروس نه‌تنها 190 هزار اروپایی را به کام مرگ فرستاد و زندگی روزمره و امنیت اقتصادی میلیون‌ها نفر را مختل نمود، بلکه چالش‌های سیاست خارجی اروپا را نیز تشدید کرد. از زمان آغاز بحران کرونا ویروس، دولت چین برای گسترش نفوذ خود در اروپا به شیوه‌ای هدفمند از دیپلماسی ماسک و دروغ‌پراکنی استفاده کرده است. احتمالاً دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، تحت‌فشار ناشی از سوء مدیریت دولت خویش در این‌همه گیری، کمپین خود علیه اتحادیه اروپا را تشدید خواهد کرد. اظهارات دونالد ترامپ مبنی بر خروج چشمگیر نیروهای آمریکا از آلمان از شک و تردید فزاینده در تعهد آمریکا به دفاع از امنیت اروپا حکایت می‌کند. روسیه نیز تحت رهبری ولادیمیر پوتین همچنان یک چالش محسوب می‌شود.

در چنین شرایطی، تقویت اتحادیه اروپا ازنظر داخلی اهمیت اساسی دارد، اما این امر به‌تنهایی برای خودنمایی بین‌المللی این ائتلاف کافی نیست. همان‌طور که اروپا در حوزه اقتصاد از یک برنامه نجات اقتصادی برخوردار است، برلین و پاریس باید بر اختلافات خود فائق آمده و با ارائه یک برنامه جسورانه، اروپایی بسازند که در امور سیاست خارجی و سیاست امنیتی قادر به اتخاذ اقدامات سرنوشت‌ساز باشد.

مکرون و مرکل اغلب به این واقعیت اشاره‌کرده‌اند که کشورهای اروپایی اگر می‌خواهند به‌واسطه رقابت قدرت‌های بزرگ تکه‌تکه نشوند، باید در صحنه بین‌المللی نقش بیشتری ایفا کنند. همین رویکرد در بروکسل نیز تأکید می‌شود. به‌هرحال تشکیل «کمیسیون ژئوپلیتیک» از اقدامات اورسولا فون درلاین، رئیس کمسیون اروپا بوده است. بااین‌حال، این ایده بدون همراهی برلین و پاریس در سیاست خارجی و سیاست امنیتی، راه به‌جایی نمی‌برد. اظهار دوستی اخیر مکرون به روسیه و اظهارات و ادعای وی در خصوص مرگ مغزی ناتو، در برلین بازتاب مطلوبی نداشت. آلمان با مدل سیاسی درهم گسیخته مکرون هماهنگی چندانی ندارد. از سوی دیگر، رئیس‌جمهور فرانسه اخیراً از سستی آلمان و فقدان آگاهی این کشور از نیاز فوری به جهت‌دهی راهبردی سیاست خارجی و امنیتی اتحادیه اروپا، آزرده‌خاطر به نظر می‌رسد.

اختلافات بین فرانسه و آلمان به‌ویژه در مورد برنامه دفاع اروپا مشهود است. چراکه وقتی مسائل مربوط به دفاع مطرح می‌شود، انگار برلین و پاریس از سیاره متفاوتی آمده‌اند. درحالی‌که در فرانسه، دفاع در صدر اولویت‌های سیاسی پنج سال آینده قرار دارد، اولویت آن برای آلمان در جایگاه چهاردهم است.

اتحادیه اروپا قادر به تحمل این اختلافات نیست. نفوذ آلمان و فرانسه در اتحادیه اروپا به‌قدری زیاد است که اگر با همدیگر همکاری نکنند، یکدیگر را متوقف خواهند کرد. پیشنهاد آلمان – فرانسه برای ایجاد صندوق مشترک نجات اقتصادی نشان می‌دهد که برلین و پاریس با اراده سیاسی می‌توانند بر اختلافات خود غلبه کنند. دفاع اروپا نیز نیازمند اتفاق‌نظر این دو کشور با فوریت ویژه است. اگر این کشورها اتفاق‌نظر نداشته باشند، اروپا هرگز قادر به اقدامی مؤثر نخواهد بود.

حمایت برلین از وام مشترک اروپا و توافق آلمان – فرانسه در صندوق نجات اقتصادی، موقتاً نگرش منفی پاریس را تغییر داده است، اما برلین باید ناامیدی عمیق سیاستمداران فرانسه و دیدگاه‌های کارشناسان سیاست خارجی را مورد ملاحظه قرار دهد. فرانسوی‌ها بیشتر از آلمان ناامید هستند تا از لهستان و مجارستان، درحالی‌که به نظر می‌رسد این کشورها حاکمیت قانون را به‌تدریج به فراموشی می‌سپارند.

ازاین‌رو، دیدگاه مشترک در مورد سیاست دفاعی اروپا، زدن دو نشان با یک تیر محسوب می‌شود؛ این امر ازیک‌طرف اروپا را ازنظر سیاسی تقویت کرده و آن را برای دوره پرآشوب رقابت قدرت‌های بزرگ آماده می‌سازد و از طرف دیگر، اعتماد اروپا به هماهنگی آلمان – فرانسه و همچنین اعتماد فرانسه به آلمان را بازسازی خواهد کرد. چنین توافقی یقیناً وارد کتب تاریخی شده و شاید با یک دست دادن نمادین دیگر تاریخ‌ساز خواهد شد.

0 Comments

یک دیدگاه بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *